“Εκσυγχρονισμός” της οργάνωσης και λειτουργίας της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης... προς το αντιλαϊκότερο!

Το Υπουργείο Παιδείας με την ΥΑ 10645/ΓΔ4/23-1-2-18 επιχειρεί μια ακόμα “επικαιροποίηση” όλου του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και οργάνωσης σε Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ αντικαθιστώντας τις μέχρι τώρα διάσπαρτες διατάξεις που ίσχυαν μέχρι τώρα.

Η υπουργική απόφαση δεν έρχεται να βελτιώσει την καθημερινότητα της σχολικής πραγματικότητας που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές μας αλλά έρχεται να προωθήσει αλλαγές που ουσιαστικά αποτελούν ένα ακόμα συνδετικό κρίκο με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Λύκειο, Νέες Υποστηρικτικές Δομές, ΕΠΑΛ).

Ταυτόχρονα, με το ΦΕΚ αυτό, αντιπαιδαγωγικές πρακτικές και μέτρα, που ήδη τις βίωσαν μαθητές και εκπαιδευτικοί στα ΕΠΑΛ, τώρα προωθούνται και σε Γυμνάσια και Λύκεια.

Πιο συγκεκριμένα:

• Με το άρθρο 22 ουσιαστικά γίνεται ενιαίος ο τρόπος εγγραφής σε Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ. Οι εγγραφές θα γίνονται μόνο ηλεκτρονικά και τα τμήματα κλειδώνουν μέχρι τις 29 Ιουνίου για τα Γυμνάσια, μέχρι την 1η Ιουλίου για τα Γενικά Λύκεια και μέχρι τις 10 Ιουλίου για τα ΕΠΑΛ. “Μετά την οριστικοποίηση των τμημάτων κάθε αλλαγή ή νέα εγγραφή γίνεται στα υπάρχοντα τμήματα”.

Με αυτό το τρόπο οδηγούμαστε στον περιορισμό των τμημάτων, σε απώλεια ωρών διδασκαλίας, και σε αύξηση των υπεραριθμίων των εκπαιδευτικών.

• Η πολιτική αυτή των περικοπών και της «εξοικονόμησης» τμημάτων αποτυπώνεται και στο άρθρο 9 για τον τρόπο εγγραφής στα ΕΠΑΛ, καθώς αναφέρεται ότι οι μαθητές στις προτιμήσεις τους μπορούν να δηλώσουν μέχρι 3 ΕΠΑΛ κατά σειρά προτίμησης, καθώς και τα μαθήματα επιλογής που θέλουν να παρακολουθήσουν. Με τις οδηγίες για τους “μη παρακολουθούντες”, το κλείσιμο τμημάτων οι μαθητές των ΕΠΑΛ θα βρίσκονται συχνά στο αδιέξοδο, είτε να μην ακολουθούν το αντικείμενο που επιθυμούν, είτε να πηγαίνουν σε ένα ΕΠΑΛ μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

Ουσιαστικά η εκπαίδευση μπαίνει κάτω από τη δημοσιονομική μέγκενη ενός κράτους που υπηρετεί τα επιχειρηματικά κέρδη και όχι τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.

• Αντίστοιχα προβλήματα φαίνεται ότι θέλει να διαχειριστεί και το Υπουργείο με βάση τα σχέδια τους για την αναμόρφωση του Λυκείου και τον εξοβελισμό των μαθημάτων γενικής παιδείας και τη διεύρυνση των μαθημάτων επιλογής που αντικειμενικά θα δημιουργήσει «ομάδες σχολείων» με βάση τον αριθμό των μαθητών και τα αντικείμενα που διδάσκονται. Έτσι οι μαθητές καλούνται να δηλώνουν ανάλογα με την τάξη τα μαθήματα επιλογής και την ομάδα προσανατολισμού που θα παρακολουθήσουν (κεφ. Δ, παρ. 1, αρθ. 9).
• Αντιπαιδαγωγική και με τιμωρητικό χαρακτήρα μπορεί να χαρακτηριστεί η λογική που διέπει το Υπουργείο (παρ. 8, άρθ. 1) για την αναπλήρωση των διδακτικών ωρών που έχουν απολεσθεί, καθώς περιορίζει το ρόλο του συλλόγου διδασκόντων στο να αποφασίζει πόσες μέρες εκδρομών θα χαθούν, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο τον πολιτιστικό και επιμορφωτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι εκδρομές.
• Στην ΥΑ ακόμα καταργείται η διάκριση των απουσιών σε δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες (παρ 2, αρθ. 28), ενώ μειώνεται ο συνολικός αριθμός (114) των απουσιών που δεν πρέπει να υπερβεί ένας μαθητής για να χαρακτηριστεί η φοίτηση του επαρκής, πράγμα που αντικειμενικά θα δυσκολέψει την φοίτηση ιδιαίτερα των μαθητών των Εσπερινών ΕΠΑΛ που για λόγους βιοποριστικούς αναγκάζονται να χάνουν ώρες μαθημάτων. Προβληματισμό γεννά κατά πόσο η απλή ενημέρωση (παρ. 2, αρθ. 29) των γονιών μέσω email και sms «θα συμβάλλει στην “αμφίδρομη επικοινωνία εκπαιδευτικών-γονιών”, καθώς παύει η έστω και τυπική υποχρέωση του γονιού να πάει στο σχολείο για την δικαιολόγηση των απουσιών.
• Με την ΥΑ εισάγεται «το πλαίσιο οργάνωσης σχολικής ζωής» (παρ. 5, αρθ. 30), δηλαδή με πλάγιο τρόπο γενικεύονται οι εσωτερικοί κανονισμοί λειτουργίας του σχολείου. Το Υπουργείο θέλει να “αυτοδεσμεύσει” εκπαιδευτικούς και μαθητές σε νόμους και κανονισμούς μέσα από τους οποίους επιχειρείται η χειραγώγηση των νεανικών συνειδήσεων.
• Τέλος αλλαγές (αρθ. 31) εισάγονται στις παιδαγωγικού χαρακτήρα ενέργειες με την κατάργηση του μέτρου της πέρα από δυο μέρες αποβολής από τα μαθήματα.

Συνολικά η ΥΑ εκσυγχρονίζει την λειτουργία ενός σχολείου που λειτουργεί με συνεχείς περικοπές, με χιλιάδες κενά κάθε χρόνο, με εκπαιδευτικούς «Βέγγους», με μαθητές που θα τοποθετούνται σε όποιο τμήμα υπάρχει...

Αποτυπώνει την πολιτική ενός σχολείου που θα δημιουργεί στη λαϊκή οικογένεια μειωμένες μορφωτικές απαιτήσεις για τα παιδιά της.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, φίλοι γονείς,

Χρέος μας είναι να μην κάνουμε βήμα πίσω από την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα της εποχής μας για ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας και των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Αυτό απαιτεί αγώνες σε σύγκρουση με αυτή την αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική.

Ταυτόχρονα με το αίτημα για απόσυρση της ΥΑ δυναμώνουμε την πάλη μας, καλούμε τις ΕΛΜΕ, τους Συλλόγους Διδασκόντων αλλά και κάθε εκπαιδευτικό, να οργανώσουν την πάλη από τα κάτω, να αντιπαλέψουν τις επιχειρούμενες αλλαγές για το «νέο Λύκειο» και τις «νέες δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου» που ετοιμάζει η κυβέρνηση να φέρει το επόμενο διάστημα.

Αθήνα, 15 Φλεβάρη 2018