Του Θωμά Κασελούρη
Δημοσιευμένο, Περιοδικό Θέματα Παιδείας, τεύχος 28, 2006-07
Τα νέα σχολικά εγχειρίδια του Δημοτικού,
παρόλο που επιχειρούν να εκσυγχρονίσουν τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας,
εισάγοντας την έννοια της επικοινωνιακής λειτουργίας, δεν κατορθώνουν να
πετύχουν το βασικό σκοπό της γλωσσικής διδασκαλίας, να οδηγήσουν δηλαδή το
μαθητή στη συνειδητή γνώση με σκοπό να την καλλιεργήσει δημιουργικά και να τη
χρησιμοποιήσει σε κάθε πραγματική επικοινωνιακή περίσταση. Με τα νέα ΔΕΠΠΣ- ΑΠΣ και με τη μέχρι τώρα
μελέτη μας πάνω στα βιβλία, δε φαίνεται να αίρεται η αποσπασματικότητα της
προσφερόμενης ύλης με αποτέλεσμα η διαλεκτική σχέση γλώσσας και πραγματικότητας
να μην γίνεται ορατή και η σκέψη να διασπάται ακόμα περισσότερο αντί να
λειτουργεί δημιουργικά. Μπορεί στις
προθέσεις των συγγραφικών ομάδων να περιγράφεται ως στόχος η γλωσσική
καλλιέργεια και η ανάπτυξη της κριτικής
ικανότητας των παιδιών, αλλά οι
δεσμεύσεις των ΔΕΠΠΣ- ΑΠΣ περιορίζουν στο ελάχιστο κάθε τέτοια πρόθεση. Οι
στόχοι και οι σκοποί των νέων Αναλυτικών προγραμμάτων, που ας σημειωθεί είναι
έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, στη βάση των αποφάσεων των οργάνων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια εκπαίδευση που να εξυπηρετεί τα νέα δεδομένα των
καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι τόσο δεσμευτικά που επαναπροσδιορίζουν το
ρόλο του εκπαιδευτικού σε ακόμη πιο ασφυκτικά πλαίσια. Μπορεί μεν οι
συγγραφικές ομάδες να διατείνονται ότι στις προθέσεις και στη βάση της
φιλοσοφίας των ΔΕΠΠΣ- ΑΠΣ είναι να δίνονται τα περιθώρια εκείνα στο μάχιμο
δάσκαλο να διαχειρίζεται (προσθέτει, αφαιρεί, τροποποιεί) μέρος αυτού του
υλικού, αυτό όμως είναι ή θα πρέπει να είναι αποδεκτό μόνο όταν αναγνωρίζονται
οι παραπάνω δεσμεύσεις. Δεσμεύσεις που
έχουν σαφή ιδεολογικά- αξιακά πρότυπα (ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, ευρωπαϊκός
προσανατολισμός, φιλανθρωπία, εθελοντισμός, ατομοκεντρισμός, εγκατάλειψη
αξιακού πλαισίου κοινωνικών δικαιωμάτων) καθώς και σαφή μεθοδολογικά- διδακτικά
μοντέλα που στοχεύουν στην καλλιέργεια δεξιοτήτων και στην απόκτηση σκόρπιων
γνώσεων.