Τριετές πλάνο για την Παιδεία στο πλαίσιο του μνημονίου

Το τριετές σχέδιο αναδιαρθρώσεων στην Παιδεία, στο οποίο αποτυπώνονται οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του τέταρτου μνημονίου, δημοσιοποίησε το υπουργείο Παιδείας. Σε αυτό περιγράφονται τα σχετικά χρονοδιαγράμματα, τα οποία όπως επισημαίνεται θα υλοποιούνται σε συνεννόηση με τους θεσμούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, τον Οκτώβρη του 2017 θα δημοσιευτεί η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση, που στα περιεχόμενά της θα συμπεριλαμβάνει «εκπόνηση ενός νέου μοντέλου αποκεντρωμένης εκπαίδευσης για την Ελλάδα», εφαρμογή της «αυτοαξιολόγησης» των σχολείων και «βελτίωση της συνάφειας των μαθησιακών αποτελεσμάτων με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες και απαιτήσεις της αγοράς εργασίας». Το υπουργείο εντάσσει την «αυτοαξιολόγηση» στις μεσοπρόθεσμες δράσεις, με έναρξη εφαρμογής το σχολικό έτος 2017 - 2018. Από το κείμενο προκύπτει μεταξύ άλλων πως οι πομπώδεις εξαγγελίες για δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αναδιπλώνονται στη διατύπωση: «Εκτίμηση της ενδεχόμενης ανάγκης επέκτασης της προσχολικής εκπαίδευσης με την προσθήκη ενός ακόμη έτους φοίτησης».

Στον πιο άμεσο προγραμματισμό περιλαμβάνεται ο νόμος για την Ανώτατη Εκπαίδευση, που τοποθετείται στον προσεχή Αύγουστο. Γίνεται επίσης λόγος για «αξιολόγηση και επαναπροσδιορισμό του ρόλου των ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης στη διαμόρφωση του Ενιαίου Χώρου, συμπεριλαμβανομένης της διοικητικής δομής τους» και «προγραμματική ενοποίησή» τους, προετοιμασία δηλαδή για ένα νέο «σχέδιο Αθηνά», με τα Περιφερειακά Ακαδημαϊκά Συμβούλια - το όργανο στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι επιχειρήσεων - να παρακολουθούν μαζί με το υπουργείο τη διαδικασία.

Σημειώνεται μεταξύ άλλων πως «εάν υπάρχουν Τμήματα στα οποία δεν υπάρχουν ευκαιρίες για σπουδές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τα προγράμματα σπουδών θα πρέπει να προσαρμοστούν στην απαιτούμενη διάρκεια σπουδών και τον τύπο του πτυχίου που παρέχεται», δείχνοντας το δρόμο της κατάρτισης για ορισμένα από αυτά. Ως κριτήριο για την αναδιοργάνωση τίθεται το «να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των Ιδρυμάτων», παραπέμποντας σε πρακτικές αναζήτησης πόρων και ανταποδοτικότητας μέσω συμπράξεων με επιχειρήσεις, ενώ στο ίδιο πλαίσιο γίνεται λόγος για «αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης μέσω καλύτερης διοίκησης και επαγγελματικής διαχείρισης».