Το κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων στη διάρκεια της φασιστικής Κατοχής

Είναι απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να αναδειχθούν ορισμένες βασικές πλευρές του λαϊκού κινήματος της Εθνικής Αντίστασης, πλευρές που χαρακτήρισαν και το κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων. Χωρίς την παραμικρή διάθεση υποτίμησης της ανάγκης της παραπέρα συνέχισης και εμβάθυνσης της ιστορικής έρευνας γύρω στην περίοδο 1941-1944, έχω την πεποίθηση ότι είναι εξίσου απαραίτητη η προβολή και η συνεχής υπεράσπιση ιστορικών αληθειών, που, σήμερα, 61 χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, συνεχίζουν να αποσιωπώνται, να διαστρεβλώνονται, ή ακόμα και να καταπολεμούνται από διάφορα τμήματα του πνευματικού, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου.

Τα γεγονότα αυτής της περιόδου όχι μόνο δε χάνουν τίποτα από την αξία τους με το πέρασμα του χρόνου, αλλά αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη επικαιρότητα, για πολλούς και διάφορους λόγους, από τους οποίους επιτρέψτε μου να αναφέρω εν συντομία τους παρακάτω:

Ρόζας Ιμβριώτη: «Για πραγματική λαϊκή παιδεία» («Νέα Γενιά» Απρίλης 1945)

Το σχολείο της αγοράς, το σχολείο των χορηγών, είναι εδώ.

Το σχολείο της αγοράς, των πολυεθνικών, το σχολείο των χορηγών είναι εδώ με τις ευλογίες της Περιφέρειας , του Δήμου Ναυπλίου και την ανοχή της  Δ/νσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στη «χορηγία», της πολυεθνικής Εuroins, μικροφωνικής εγκατάστασης , ηλεκτρονικών υπολογιστών και διαμόρφωσης του προαυλίου , του Δημοτικού Σχολείου Toλού.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερο διευρύνεται ο κατάλογος των σχολείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης που για την κάλυψη ζωτικών λειτουργικών αναγκών τους απευθύνονται στη «φιλανθρωπία» διαφόρων ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Αυτό γίνεται στο πλαίσιο της πολιτικής των κυβερνήσεων που προωθούν το λεγόμενο «νέο σχολείο». 

Το «σχολείο της αγοράς» συμπληρώνουμε εμείς, το σχολείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο που δε θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντίθετα θα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τσέπη των γονιών και από τους διάφορους «φιλάνθρωπους» χορηγούς. Ταυτόχρονα, σε ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να «ανθίσουν» οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και κυρίως να παρέμβουν πιο αποτελεσματικά οι εταιρείες οι οποίες θα εκμεταλλευτούν και τη συγκεντρωμένη μαθητική μάζα που - κακά τα ψέματα - αποτελεί πολύ καλή πελατεία.

Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, τουλάχιστον να προβληματιστούν οι γονείς και οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί για το που οδηγεί αυτή η λογική των χορηγών.

Τα διάφορα ιδρύματα και οι μεγάλες επιχειρήσεις που δείχνουν δήθεν το ενδιαφέρον τους για το δημόσιο σχολείο, κάνουν «δωρεές» και «χορηγίες» έχοντας το αφορολόγητο και συγχρόνως πολλαπλά οφέλη, από τη διαφήμιση μέχρι και την παρέμβαση προοπτικά στα ίδια τα προγράμματα σπουδών της εκπαίδευσης. Μέχρι δηλαδή το σημείο να αποφασίζουν οι ίδιοι οι «χρηματοδότες» του σχολείου τι θα διδάσκονται οι μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου. Και αυτό το ενδεχόμενο δεν είναι μακρινό, σε χώρες της Ε.Ε. είναι η σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία σπάει ακόμα περισσότερο το ενιαίο της εκπαίδευσης, το σχολείο γίνεται ακόμα πιο ταξικό. 

Οι περίφημες «χορηγίες» τους είναι ψίχουλα, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα τεράστια υπερκέρδη τους.

Επίσης, η «χρηματοδότηση» των σχολείων από τους χορηγούς συμφέρει τις κυβερνήσεις, γιατί αποσύρονται από τις ευθύνες τους για δημόσια και δωρεάν παιδεία και ταυτόχρονα καλύπτονται όπως – όπως τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα των σχολείων. Ενώ έχει αξία να υπενθυμίσουμε ότι η κάλυψη των οικονομικών αναγκών της σχολικής μονάδας αποτελεί δείκτη αξιολόγησης του σχολείου και των εκπαιδευτικών.

Τέλος η αναζήτηση οικονομικών πόρων από τους γονείς και εκπαιδευτικούς στην «μεγαλοψυχία» των χορηγών είναι αδιέξοδη, αφού δεν μπορεί να καλύψει στοιχειωδώς τις τεράστιες ανάγκες των σχολείων.

Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι καθήκον των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών μαζί με όλο το λαό είναι να αντισταθούμε και να υψώσουμε τείχος απέναντι στην προσπάθεια παραπέρα εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης και παράλληλο να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία σε ένα ενιαία και δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση στην εκπαίδευση.

Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δε χρειάζονται ελεημοσύνη. Χρειάζονται ολόπλευρη μόρφωση και γονείς με μόνιμη και σταθερή εργασία. Χρειάζονται ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. 

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΕ ΣΔΙΤ: Παρουσιάζουν ένα «παραμύθι» κρύβοντας επιμελώς το «δράκο»!

Ανακοίνωση του σωματείου εργαζομένων στην εταιρεία «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ»

Παρουσιάζουν ένα «παραμύθι» κρύβοντας επιμελώς το «δράκο», είναι το σχόλιο των εργαζομένων της εταιρείας «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ» (ΚτΥπ), σχετικά με την κατασκευή σχολείων με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Οι εργαζόμενοι στην ΚτΥπ, με μια αναλυτική ανακοίνωση στα τέλη του προηγούμενου μήνα, παίρνουν θέση και επισημαίνουν μια σειρά πλευρές που αναδεικνύονται από τα σχολεία των ΣΔΙΤ. Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση σημειώνουν:

«Τις τελευταίες μέρες δεχόμαστε ομοβροντία δημοσιευμάτων, δηλώσεων και ημερίδων που "ξαναζεσταίνουν" το μοντέλο των ΣΔΙΤ. Η αφορμή δόθηκε με τα εγκαίνια ομάδας σχολείων στην Αττική που έγιναν με ΣΔΙΤ, όπως έγινε και στις 21/6 στο ΤΕΕ-ΣΕΚ Μεγάρων. Οι εργαζόμενοι στις ΚτΥπ (πρώην ΟΣΚ, ΘΕΜΙΣ, ΔΕΠΑΝΟΜ, τεχν. ΚΕΔ) είχαμε εκφράσει την αντίθεσή μας στην κατασκευή σχολείων με ΣΔΙΤ ήδη από το 2007, που η τότε κυβέρνηση είχε αποφασίσει την κατασκευή δεκάδων σχολείων με αυτό το "μοντέλο" και με τα γνωστά επιχειρήματα: Οτι διασφαλίζεται χρηματοδότηση και με συμφέροντες όρους σε περίοδο έλλειψης κρατικών κονδυλίων. Οτι τα σχολεία θα κατασκευαστούν πιο γρήγορα και πιο ποιοτικά. Οτι η καθαριότητα, φύλαξη και συντήρηση θα είναι εξασφαλισμένα για 25 χρόνια.

Τίθεται το ερώτημα: Μήπως τελικά είναι "προκατειλημμένοι" φορείς όπως το Σωματείο μας ή η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων (ΑΣΓΜΕ), που διαφωνούν και αντιτίθενται στα ΣΔΙΤ; Ακόμα και το ΤΕΕ σε ημερίδα του καταλήγει ότι ειδικά για μη ανταποδοτικά έργα και κτίρια όπως τα σχολεία, η μέθοδος των ΣΔΙΤ είναι ασύμφορη και οικονομικά, αφού μεταθέτει τα κόστη στο μέλλον με τους ανάλογους τόκους».

Δελτίο Τύπου για τα αποτελέσματα του 18ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ

Ολοκληρώθηκε σήμερα Τρίτη 4 Ιούλη 2017 το 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ με την εκλογή του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και των αντιπροσώπων για την ΑΔΕΔΥ. Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών σημείωσε αύξηση σε ψήφους κατά 4 αντιπροσώπους και επανεξέλεξε 2 μέλη στο Δ.Σ. Χαιρετίζουμε όλους τους συναδέλφους, όλους τους αντιπροσώπους που, σε δύσκολες συνθήκες, μας τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους. Συνεχίζουμε πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά την πάλη για τα λαϊκά προβλήματα, για να βάλουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα είναι τα εξής:

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ Δ.Σ. ΟΛΜΕ	2017		2015		ΔΙΑΦΟΡΕΣ
	Ψήφοι	Έδρες	Ψήφοι	Έδρες	Ψήφοι	Έδρες
ΨΗΦΙΣΑΝ	388		379		9
ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ	1		4		-3
ΕΓΚΥΡΑ	387		375		12
Α.Σ.Ε. (το ψ/δ που στηρίζει το ΠΑΜΕ)	55	2	51	2	4	0
Δ.Α.Κ.Ε.	119	3	84	3	35	0
ΣΥΝΕΚ	87	3	133	4	-46	-1
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ	64	2	66	2	-2	0
ΠΕΚ/ΠΑΣΚ	36	1	27	0	9	1
ΜΕΤΑ	14	0	-	-	-	-
ΔΙΑΦΟΡΟΙ	12	0	14	0	-2	0

Για την ΑΔΕΔΥ, η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών εξέλεξε 14 αντιπροσώπους, η ΔΑΚΕ 31 αντιπρ., η ΣΥΝΕΚ 23 αντιπρ., οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 17 αντιπρ., το ΜΕΤΑ 3 αντιπρ., και οι Ανεξ. Ενωτικές Κινήσεις 3 αντιπρ.

ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ διέλυσαν το Συνέδριο για να στηρίξουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική!

Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός την προτελευταία μέρα του Συνεδρίου, Δευτέρα 3 Ιουλίου έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις προτάσεις που επεξεργάστηκε και συμφώνησε η εκλεγμένη επιτροπή του Συνεδρίου, για να μην υπάρξει ούτε μια απόφαση για την οργάνωση της πάλης των εκπαιδευτικών!!!

Οι εργασίες του Συνεδρίου με διάφορους τακτισμούς και κωλυσιεργίες κράτησαν μέχρι τα ξημερώματα της Τρίτης με κύριο στόχο να μην παρθούν αποφάσεις σε αγωνιστική  κατεύθυνση. ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ ακύρωσαν πλήρως τη  διαδικασία της Επιτροπής ψηφισμάτων στην οποία  ύστερα από πολύωρη επεξεργασία και συζήτηση μεταξύ των εκπροσώπων όλων των παρατάξεων υπήρξε συμφωνία να κατατεθούν στο συνέδριο σημαντικά ψηφίσματα, μεταξύ αυτών για τον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση των ΕΠΑΛ και για τα δικαιώματα των αναπληρωτών.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 2ης ημέρας Συνεδρίου ΟΛΜΕ

Συνεχίστηκαν χθες  2 Ιουλίου οι εργασίες του 18^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, με ομιλίες συνέδρων και εκπροσώπων παρατάξεων. Οι περισσότερες τοποθετήσεις περιορίστηκαν σε επιμέρους ζητήματα μακριά από τα πραγματικά οξυμένα προβλήματα των εργαζόμενων και της εκπαίδευσης. Χαρακτηριστικό είναι πως οι πλειοψηφικές ηγεσίες της ΟΛΜΕ δε βρήκε ούτε μια κουβέντα να πει για τον αγώνα των συμβασιούχων για το δικαίωμα στη δουλειά.

Στον αντίποδα αυτής της διαλυτικής, εκφυλιστικής κατάστασης  οι ομιλίες των αντιπροσώπων της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών  ανέδειξαν ζητήματα όπως τη στόχευση των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, το ρόλο του εκπαιδευτικού για τη μόρφωση των παιδιών των εργαζόμενων, τα αίτια της προσφυγιάς, την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, τον κοινό αγώνα με τους γονείς, τους εργαζόμενους  για την ανάκτηση των απωλειών, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας.

Στην κριτική των πεπραγμένων της ΟΛΜΕ, τονίστηκε ο επικίνδυνος ρόλος του κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως εκφράστηκε από την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, κυρίως από ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ. Καταδείχτηκε η ουσία της απαξίωσης και της κρίσης στην ΟΛΜΕ, η συνδιαμόρφωση από ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ προσανατολισμού  τέτοιου  που κρύβει τον πραγματικό ένοχο των προβλημάτων, μετατρέποντας την Ομοσπονδία σε κορυφαίο παράδειγμα κυβερνητικού συνδικαλισμού και όχημα για την κυβερνητική εναλλαγή αντιλαϊκών  κυβερνήσεων.

Αναδείχτηκε τι κίνημα θέλουμε για να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Κίνημα που θα στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο με  αιχμή του δόρατος τη σύγκρουση με όλες τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, με την ΕΕ και τους μονοπωλιακούς ομίλους ως προϋπόθεση για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 1ης ημέρας Συνεδρίου ΟΛΜΕ

Ξεκίνησαν χθες 1 Ιούλη οι εργασίες του 18^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά  στρώματα ματώνουν για τα κέρδη του Κεφαλαίου, από την πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,  σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ και με τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων.

Η Κυβέρνηση και στον χώρο της Εκπαίδευσης, όχι μόνο δεν κατάργησε ούτε ένα άρθρο από τους προηγούμενους αντιεκπαιδευτικούς νόμους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά αξιοποιώντας όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο και συμπληρώνοντάς το επιτάχυνε τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις για την πιο στενή σύνδεση του σχολείου με την αγορά και τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Η εκπρόσωπος των ΣΥΝΕΚ και πρόεδρος της ΟΛΜΕ, συνεπής στον ρόλο της στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής καταφέρθηκε εναντίον των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των μνημονίων συσκοτίζοντας την αιτία των προβλημάτων. Όλη τη διετία, άλλωστε, η ηγεσία της ΟΛΜΕ αποτέλεσε την «κολυμβήθρα» για την  κυβερνητική πολιτική.

Έγιναν χαιρετισμοί από εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων της Ελλάδας και άλλων χωρών. Ακολούθησε απολογισμός και συζήτηση για τη δράση της ΟΛΜΕ.

Από την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών κατατέθηκε ψήφισμα για τον θάνατο 62χρονης εργάτριας στην καθαριότητα την ώρα που μάζευε τα σκουπίδια κάτω από  βάρβαρες αντιανθρώπινες συνθήκες εργασίας σε μεγάλο καύσωνα-  το οποίο και εγκρίθηκε.

Στις εργασίες της 1^ης ημέρας κατατέθηκε η θέση της ΑΣΕ για τα οικονομικά πεπραγμένα της Ομοσπονδίας, τα οποία καταψήφισε με πολιτικό σκεπτικό, μη εγκρίνοντας τον προσανατολισμό που υπηρετούν.